پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 805 |
| تعداد مقالات | 7,738 |
| تعداد مشاهده مقاله | 35,499,656 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,891,008 |
بررسی اتوفاژی بیش از حد در بافت چربی احشایی رت‌های القاء شده به دیابت نوع 2 بعد از هشت هفته تمرینات ورزشی تناوبی باشدت بالا و تداومی با شدت متوسط | ||
| سوخت و ساز و فعالیت ورزشی | ||
| دوره 15، شماره 1، مرداد 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/jme.2025.30622.408 | ||
| نویسندگان | ||
| هادی گلپسندی1؛ محمد رحمان رحیمی* 2؛ پیمان قاسمی3؛ صلاح الدین احمدی4؛ سیامند عبدالله پور5 | ||
| 1پژوهشگر پسادکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| 2گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| 3گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، گروه فیزیولوژی ورزشی، تهران، ایران. | ||
| 4گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران. | ||
| 5گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: دیابت نوع 2 (T2DM) یک اختلال متابولیک مزمن است که با مقاومت به انسولین و هایپرگلیسمی مشخص می‌شود و اغلب با اختلال در تنظیم متابولیسم لیپید و افزایش فعالیت اتوفاژی همراه است. این مطالعه به بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین تداومی متوسط (MICT) بر سطوح پروتئین‌های اتوفاژی (Beclin-1، LC3-II و PLIN-2) در بافت چربی احشایی رت‌های دیابتی پرداخت. روش کار: رت‌های نر ویستار به گروه‌های کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابتی تحت تمرین HIIT و دیابتی تحت تمرین MICT تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین و رژیم پرچرب القا شد. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته اجرا گردید. سطوح پروتئین‌ها با وسترن بلات و شاخص‌های متابولیک با روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: دیابت موجب افزایش معنادار Beclin-1، LC3-II و 2 PLIN- شد. هر دو تمرین HIIT و MICT این سطوح را کاهش دادند، اما MICT تأثیر قوی‌تری بر کاهش Beclin-1 و LC3-II داشت. همچنین، هر دو تمرین باعث کاهش گلوکز خون، انسولین و مقاومت به انسولین شدند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ورزشی، به‌ویژه MICT، می‌توانند با تنظیم منفی پروتئین‌های اتوفاژی، نقش محافظتی در برابر اختلالات ناشی از دیابت نوع ۲ ایفا کنند. این یافته‌ها بر اهمیت تمرینات ورزشی در کنترل دیابت تأکید دارند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اتوفاژی؛ LC3-II؛ تمرین HIIT؛ تمرین MICT؛ دیابت کاردیومیوپاتی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 113 |
||