
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 792 |
تعداد مقالات | 7,554 |
تعداد مشاهده مقاله | 24,670,517 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,582,892 |
تحلیل مفهومی آندوفازی در رمان سنگی بر گوری جلال آلاحمد برپایۀ آراء ژرژ سن-پل | ||
نقد و نظریه ادبی | ||
مقاله 7، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 19، آذر 1403، صفحه 149-170 اصل مقاله (1.22 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2025.28973.2628 | ||
نویسندگان | ||
صدیقه شرکت مقدم* 1؛ مریم نظامی2 | ||
1دانشیار گروه زبان فرانسه، دانشکدۀ ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
2کارشناس ارشد ترجمهشناسی فرانسه، دانشکدۀ ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در حوزۀ روانشناسی، پدیدۀ آندوفازی از جایگاه ویژهای برخوردار است. آندوفازی شکل خاصی از تجلی زبان انسان است که فقط برای گوینده قابل شنیدن است و به همین دلیل به عناوینی همچون زبان درونی، نیز اطلاق میشود. بدونشک جستوجوی ردپای آندوفازی در حوزۀ ادبیات کمی دشوار به نظر میرسد. زبانشناسان نیز همواره در تلاش هستند تا بتوانند چگونگی بازنمایی گفتارِ ذهنی را در ادبیات رمزگشایی کنند. این روش نهتنها به عمق شخصیتپردازی کمک میکند، بلکه ابزاری است برای بیان تناقضات و پیچیدگیهای انسانی. آندوفازی میتواند به شکلی مؤثر، تنشهای درونی و دیالوگهای ذهنی را به تصویر بکشد و به خواننده امکان دهد تا با دغدغهها و چالشهای شخصیتها درگیر شود. در این پژوهش برآنیم تا با بررسی آندوفازی در کتاب سنگی برگوری جلال آلاحمد براساس آرای ژرژ سن-پل به چگونگی بازنمایی گفتار درونی در قالب قراردادهای نوشتاری بپردازیم تا دریابیم که تصویر ذهنی نویسنده به چه صورت در متن بازتولید شده است. بدین منظور زبان درونی آلاحمد را با در نظر گرفتن نمود تصاویر ذهنی وی تحلیل و بررسی میکنیم. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که آندوفازی نزد این نویسنده بیشتر بهصورت تصویر دیداری نمود میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
آندوفازی؛ گفتار درونی؛ سنگی بر گوری؛ ژرژ سن-پل؛ روانشناسی | ||
مراجع | ||
آلاحمد، جلال. (۱۳۶۰). سنگی بر گوری. تهران: رواق.
آلاحمد، جلال. (1384). مدیر مدرسه. تهران: روزگار.
حری، ابوالفضل. (1390). «وجوه بازنمایی گفتمان روایی: جریان سیال ذهن و تکگویی درونی». پژوهش ادبیات معاصر جهان، (61)، 25-40.
درویشیکوهی، ابراهیم و بصیری، محمدصادق. (1393). « شاخصههای سبکی نثر جلال آلاحمد». نثرپژوهی ادب فارسی، (17)، 209-232.
شرکت مقدم، صدیقه و زیار، محمد. (2016). «نقد روانشناسی آثار جلال آلاحمد». نشریۀ پژوهش زبان و ادبیات فرانسه، (18)، 179-194.
محمودی، محمدعلی و هاشم، صادق. (۱۳۸۸). «تداعی و روایت داستان جریان سیال ذهن». نشریۀ پژوهشهای ادبی، (24)، 129-144.
Aucouturier, M. (1957). « Langage intérieur et analyse psychologique chez Tolstoj ». Revue des études slaves, (34), 7-14. Bergounioux, G. (2001A). «Endophasie et linguistique». Langue française, (132), 106-124. Bergounioux, G. (2001B). « Esquisse d’une histoire négative de l’endophasie». Langue française, (132), 3-25. Bergounioux, G. (2022). «La parole intérieure en littérature. Dujardin entre psychologie et symbolisme». Congrès Mondial de Linguistique Française, (138), 1-12. Binet, A. (1904). « Lemaître, “Observations sur le langage intérieur des enfants”». L’année psychologique, (11), 643-644. Carroy, j. (2001). «Le langage intérieur comme miroir du cerveau». Langue française, (132), 48-56. Dujardin, E. (1888). Les Lauriers sont coupés, Paris : Librairie de la Revue indépendante.
Egger, V. (1881). La parole intérieure : Essai de psychologie descriptive, Paris: Germer Baillière. Hippone, A. (1993). Les Confessions, Paris : Flammarion Farley, M. J. (1992). «Thought and Talk: The Intrapersonal Component of Human Communication». AORN Journal, 56 (3), 481–484. Jules de Goncourt, E. (1864). Germinie Lacerteux, Edizioni Scientifiche Italiane. Oleś, P. K.; Brinthaupt, T. M.; Dier, R; Polak, D. (2020). «Types of Inner Dialogues and Functions of Self-Talk: Comparisons and Implications». Frontiers in Psychology, (11), 273-297. Rabatel, A. (2001). «Les représentations de la parole intérieure». Langue française, (132), 72-95. Rault, J. (2015). «Des paroles rapportées au discours endophasique. Point de suspension : latence et réflexivité». Litterature, (72). 67-83. Saint-Paul, G. (1892). Essais sur le langage intérieur, Lyon: Storck. Rimbaud, A. (2023). Une saison en enfer. Paris: Gallimard. Vallès, J. (1970). Le Bachelier. Garnier-Flammarion. Watson, J. & Hill, A. (2015). Dictionary of Media and Communication Studies, Bloomsbury Publishing USA. Nasrin, F. & Hassan, m. & Rahman, m. & Begum, k. (2016). «William Shakespeare: Soliloquies and Asides in Hamlet». International Journal on Studies in English Language and Literature (IJSELL), (10), 82-92. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 141 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 59 |