پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 708 |
| تعداد مقالات | 6,670 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,215,174 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,326,420 |
کارکرد سکوت در موسیقی باروک تا معاصر | ||
| پژوهش های میان رشته ای هنر | ||
| دوره 1، شماره 1، آذر 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/ira.2024.26539.1011 | ||
| نویسنده | ||
| منصور حبیب دوست* | ||
| عضو هیأت علمی گروه موسیقی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | ||
| چکیده | ||
| سکوت در کنار صدا سازندۀ موسیقی است. موسیقی از درون یک سکوت طولانی آغاز می‌شود و با آن پایان می‌یابد. در یک قطعۀ موسیقی، سکوت با قرار گرفتن بین صداهای متصل به هم، آنها را به عنوان یک عبارت به گوش می‌رساند. همچنین بسیاری از قطعات در کلیت خود با کمک سکوت به عنوان جداکنندۀ دسته‌های صدایی و بخش‌ها فرم می‌گیرد. البته به نظر می‌رسد تا پیش از دورۀ معاصر، اهمیت سکوت چندان مورد توجۀ آهنگ‌سازان نبوده است؛ در این دوره، بسیاری از آهنگ‌سازان ارزش زمانی سکوت را به‌صورت دقیق بین موومان‌های قطعات خود مشخص می‌کنند تا وقفۀ زیادی در بین آنها پیش نیاید و جریان موسیقی دچار تاخیر نشود. آهنگ‌سازان معاصر قطعاتی را بر اساس گسترش سکوت و ترکیبات مختلف آن در کنار صدا ساخته‌اند؛ یعنی به جای اینکه ریتم صداهای مختلف در بطن حرکت موسیقی باشد، سکوت با ریتم‌های مختلف خود، همچون یک عنصر ساختاری، جریان موسیقی را پیش می‌برد. از طرف دیگر، در بسیاری از قطعات موسیقی معاصر، سکوت شنونده را به درک درست اتفاقات صدایی می‌رساند و علاوه‌بر اینکه بستری برای روی دادن آنها است، خود نیز جزیی از یک اتفاق صدایی است. کارکردهای متنوع سکوت، سوال مهمی را دربارۀ نقش آن از گذشتة مشخص تا این دوره در ذهن ایجاد می‌کند: آیا استفادۀ آهنگ‌سازان از سکوت، کاملا کاربردی و مانند یک عنصر ساختاری بوده یا کیفیت دیگری مانند این نمونه‌ها داشته است؟ با توجه به روند زیبایی‌شناسی موسیقی کلاسیک غرب از دورۀ باروک تا معاصر، مطرح کردن این سوال به‌خصوص در این ادوار سبب می‌شود مطرح گردد تا مهم‌ترین موارد کارکرد سکوت در موسیقی به دست آید. برای این منظور ضمن تحلیل ادبیات تحقیق و با جستجو در بطن رپرتوار موسیقی مورد نظر، با استناد به نمونه‌هایی با کاربرد خاص سکوت، سکوت از سه منظر نقش ساختاری در فرم موسیقی، طبیعت اجرای موسیقی و فلسفۀ وجودی نبودن صدا، به موارد مختلفی تقسیم می‌شود که عبارت هستند از فرم، عبارت‌بندی، گفتگو، گسترش و تنش. فرم نشان می‌دهد که سکوت در مقیاس بزرگ از یک قطعه، نقش ساختاری دارد و سازندۀ مفهوم موسیقی در بین دسته‌های صدایی و بخش‌ها است. عبارت‌بندی نشاندهندۀ استفادۀ آشکار و بدیهی از سکوت برای ساختن عبارت‌های موسیقایی است. گفتگو با قرار دادن سکوت بین دو یا چند خط صدایی یا ساز، می‌تواند کیفیت بیانی موسیقی را نشان دهد. گسترش با استفاده از سکوت، نوعی کاربری است که با به‌زمینه‌آمدن سکوت و با به‌کار رفتن آن کنار سایر عناصر مانند ارتفاع و رنگ صدایی، معنا می‌یابد و تنش به کاربری روایی و فرامتنی از سکوت در موسیقی اشاره می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سکوت؛ صدا؛ موسیقی؛ فرم | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 42 |
||