| تعداد نشریات | 32 |
| تعداد شمارهها | 814 |
| تعداد مقالات | 7,878 |
| تعداد مشاهده مقاله | 36,681,213 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,302,971 |
تحلیل روایتشناختی بر دوازده روایت از «سلیمان و مرد گریزان از عزرائیل» | ||
| ادب پژوهی | ||
| مقاله 2، دوره 5، شماره 18، دی 1390، صفحه 41-69 اصل مقاله (403.43 K) | ||
| نویسندگان | ||
| محمد پارسانسب* ؛ نرجس نیکان فر | ||
| چکیده | ||
| قصّهپردازی از سنتهای رایج و ریشهدار در ادبیات همۀ ملل و بهویژه در ادبیات فارسی است. در این فن، قصهپرداز با دخل و تصرف در قصههای کهن، روایتی نو پدید میآورد که عصارۀ نگرش او و پیشینیان را با خود دارد. بر این اساس، در طول زمان، روایتهای متنوعی شکل میگیرد که هریک برپایۀ دستکاریهای قصهپرداز و میزان هنرمندی او میتواند با ریشهها و نمونههای پیشین، مشابه یا متفاوت باشد. مطالعه در ساختار روایات متعدد از یک حکایت و مقایسۀ آنها، میتواند ما را به سرچشمههای پیدایش قصههای فارسی برساند، روند تکامل روایات را آشکار سازد و از کمّ و کیفِ دادوستد قصهپردازان، و نیز نوع تعاملات فرهنگها پرده بردارد. در این مقاله حکایت «سلیمان و مرد گریزان از عزرائیل» از مثنوی مولوی را براساس رویکرد ساختارگرایی، با دوازده روایت مشابه مقایسه میکنیم. نتیجۀ پژوهش نشان میدهد که مولانا نسبت به شکل داستانها و ساختار بیرونی و درونی روایات خویش، آگاهی و اشراف کافی دارد و در مواجهه با داستان، همچون قصهپردازی صاحبفن، با هنرمندی تمام رفتار میکند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| حکایتِ سلیمان و مرد گریزان از عزرائیل؛ ساختارگرایی؛ روایتشناسی؛ مثنوی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,249 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,523 |
||