پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 707 |
| تعداد مقالات | 6,643 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,167,519 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,284,569 |
پساساختارگرایی و تحول در دانش روابط بین‌الملل | ||
| سیاست جهانی | ||
| مقاله 8، دوره 5، شماره 3، آذر 1395، صفحه 248-219 اصل مقاله (1000.56 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| حیدرعلی مسعودی* | ||
| استادیار دانشگاه شهید بهشتی، تهران. | ||
| چکیده | ||
| امروزه پساساختارگرایی در ادبیات روابط بین‌الملل رهیافتی کاملاً شناخته‌شده همراه با ادبیاتی غنی محسوب می‌شود. با توجه به قلت منابع تألیفی در زبان فارسی، هدف این مقاله این است که اندیشه‌های پساساختارگرایانه و پژوهش‌های ملهم از این اندیشه‌ها را بررسی کرده و ابعاد چالش برانگیز یا فرصت ساز آن برای تحول دانش روابط بین الملل در قرن بیست و یکم را مورد بررسی قرار دهد. به طور دقیق سؤال مقاله این است که پساساختارگرایی که بنا به تعریف می‌خواهد از سازه‌های متعارف خرد بشری فراتر رود و رویه‌های دلبخواهانه سازنده این خردمندیِ ظاهراً جاودان بشری را برملا کند، چه بصیرت‌هایی را در حوزه هستی‌شناسی و روش‌شناسی روابط بین‌الملل و مسائل محتوایی آن از جمله قدرت، سیاست خارجی و تحول خود رشته روابط بین‌الملل برای انسان پرمسئله قرن بیست و یکمی فراهم می‌کند و چه نقدی بر این رویکردها می‌توان وارد کرد. این مقاله با بررسی هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، موضوع‌شناسی و نقدشناسی پساساختارگرایی در روابط بین‌الملل، نتیجه می‌گیرد که توجه به مفاهیمی مانند زبان، روابط قدرت، مقاومت، تاریخیت، مرزبندی خود/ دیگری، اهمیت صداهای حاشیه‌ای، امکان گریز از رویه‌های دولت‌محور و باز کردن فضا برای مفصل‌بندی مجدد رشته روابط بین‌الملل به عنوان مؤلفه‌های هسته سخت پساساختارگرایی، امکان عاملیت‌های جدید در عرصه زیست جهانی را برای انسان فروبسته امروز فراهم می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پساساختارگرایی؛ روابط بین‌الملل؛ هستی‌شناسی؛ معرفت‌شناسی؛ نقادی | ||
| مراجع | ||
|
الف- فارسی ادکینز، ج. 1391. “پساساختارگرایی.” در نظریه روابط بین الملل برای سده بیست و یکم/ ترجمه علیرضا طیب، ویراستار مارتین گریفیتس، 215–40. تهران: نی. تیکنر، آ، و اولی ویور، ویراستار. 1390. دانش روابط بین‌الملل در چهارگوشه جهان، ترجمه علیرضا طیب: ابرار معاصر تهران. جورج، ج، و دیوید کمبل. 1375. “الگوهای مخالفت و استقبال از تفاوت ها: نظریه اجتماعی انتقادی و روابط بین الملل: ترجمه حمیرا مشیرزاده.” راهبرد (12): 139–81. دیویتاک، ر. 1386. “پروژه نوگرایی و نظریه روابط بین الملل.” در نوواقع گرایی، نظریه انتقادی و مکتب برسازی/ ترجمه علیرضا طیب، ویراستار اندرو لینکلیتر، 399–450. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه دیویتاک، ر 1391. پسا تجددگرایی.” در نظریه های روابط بین الملل/ترجمه حمیرا مشیرازده و روح الله طالبی آرانی، ویراستار اسکات برچیل و دیگران، 235–72. تهران: میزان. ربیعی، ع، و فرناز احمدزاده نامور. 1387. “نظریه بازنمایی رسانه ای و تحلیل افکار عمومی متقابل آمریکایی ها و ایرانی ها.” دانش سیاسی. طیب، ع. 1382. دیدگاه های جدید در روابط بین الملل: تأویل شناسی، پسانوگرایی، نظریه انتقادی. تهران: نی. گریفیتس، م. 1388. “رابرت واکر.” دانشنامه روابط بین الملل و سیاست جهان/ ترجمه علیرضا طیب، ویراستار مارتین گریفیتس، 1024–28. تهران: نی. مشیرزاده، ح. 1386. تحول در نظریه روابط بین الملل. تهران: سمت
ب- انگلیسی Acharya, A. 2014. “Global International Relations (IR) and Regional Worlds.” International Studies Quarterly 58 (4): 647–59. doi:10.1111/isqu.12171.
Arfi, B. 2010a. “‘‘Euro-Islam’’: Going Beyond the Aporiatic Politics of Othering.” International Political Sociology.
Arfi, B. 2010b. “Fantasy in the Discourse of 'Social Theory of International Politics'.” Cooperation and Conflict 45 (4): 428–48. doi:10.1177/0010836710387098.
Ashley, R. 1995. “The Powers of Anarchy: Theory, Sovereignty, and Domestication of Global Life.” In International theory: Critical investigations / edited by James Der Derian ; foreword by Adam Watson, edited by James Der derian. Basingstoke: Macmillan.
Ashley, R. 2008. “The Achievements of Post-Structuralism.” In Smith, Booth, and Zalewski 2008, 240–53.
Barnett, M, and Raymond Duvall. 2005. “Power in International Politics.” Int. Org. 59 (01). doi:10.1017/S0020818305050010.
Bieler, A, and Adam David Morton. 2010. “Post-Structuralism and the Randomisation of History: The ‘taboo’ of Historical Materialism.” In International Relations Theory and Philosophy: Interpretive Dialogues, edited by Cerwyn Moore and Chris Farrands, 157–71. Routledge advances in international relations and global politics 80. London: Routledge.
Biersteker, T. 2002. “State, Sovereignty and Territory.” In Handbook of international relations, edited by Walter Carlsnaes, Thomas Risse-Kappen, Thomas Risse, and BETH A. SIMMONS, 157–72. London: sage.
Biersteker, T. 2009. “The Parochialism of Hegemony: Challenges for “American” International Relations.” In International Relations Scholarship Around the World, edited by Arlene B. Tickner and Ole Weaver, 308–27: Routledge.
Burchill, Scott, Richard Devetak, Matthew Paterson, True Jacqui, Andrew Linklater, Jack Donnelly, and Christian Reus-Smit, eds. 2005. Theories of International Relations Third edition. New York: Palgrave Macmillan.
Buzan, B. 2008. “The Timeless Wisdom of Realism?” In Smith, Booth, and Zalewski 2008, 47–65.
Campbell, D. 1998. Writing Security: United States Foreign Policy and the Politics of Identity: Univ Of Minnesota Press.
Campbell, D. 2013. “Poststructuralism.” In Dunne, kurki, and Smith 2013, 223–46.
Chernoff, F. 2005. The Power of International Theory: Reforging the Link to Foreign Policy-Making Through Scientific Enquiry. The new international relations. London, New York: Routledge.
Connolly, W. 1989. “Identity and Difference in Global Politics.” In Der derian and Shapiro 1989, 323–42.
Der derian, J. 1989. “The Boundaries of Knowlege and Power in Internatioanal Relations.” In Der derian and Shapiro 1989, 3–10.
Der derian, J. and Michael J. Shapiro, eds. 1989. International/Intertexual Relations: Postmodern Readings of World Politics. Issues in world politics series. Lexington, Mass. Lexington Books.
Duncombe, C. 2011. “Foreign Policy and the Politics of Representation: The West and Its Others.” Global Change, Peace & Security 23 (1): 31–46. doi:10.1080/14781158.2011.540093.
Dunne, T., milja kurki, and Steve Smith, eds. 2013. International Relations Theories: Discipline and Diversity. Third edition. Oxford: Oxford University Press.
Guzzini, S. 2000. “A Reconstruction of Constructivism in International Relations.” European Journal of International Relations 6 (2): 147–82. doi:10.1177/1354066100006002001.
Hansen, L. 1997. “R.B.J.Walker and International Relations: Deconstructing a Discipline.” In Neumann and Wæver 1997, 339–60.
Hollis, M. and Steve Smith. 1991. Explaining and understanding international relations. Oxford: Clarendon.
Jarvis, D. 1999. International Relations and the Challenge of Postmodernism: Defending the Discipline. Columbia, S.C. University of South Carolina Press.
Kratochwil, F. 1993. “The embarrassment of changes: neo-realism as the science of Realpolitik without politics.” Review of International Studies 19: 63–80.
Kratochwil, F. 2007. “Re-Thinking the “inter” in International Politics.” Millennium - Journal of International Studies 35 (3): 495–511. doi:10.1177/03058298070350030801.
Kratochwil, F. 1991. Rules, norms, and decisions: On the conditions of practical and legal reasoning in international relations and domestic affairs. 1st pbk. ed. Cambridge studies in international relations 2. Cambridge [Cambridgeshire], New York: Cambridge University Press.
Kristensen, P. 2015. “Revisiting the “American Social Science”-Mapping the Geography of International Relations.” Int Stud Perspect 16 (3): 246–69. doi:10.1111/insp.12061.
kurki, M. 2008. “Causation in International Relations: Reclaiming Causal Analysis.”.
Lizée, Pierre P. 2011. A Whole New World: Reinventing International Studies for the Post-Western World. New York: Palgrave Macmillan.
Neal, Andrew W. 2009. “Rethinking Foucault in International Relations: Promiscuity and Unfaithfulness.” Global Society 23.
Neumann, Iver B. 2002. “Returning Practice to the Linguistic Turn: the Case of Diplomacy.” Millennium-Journal of International Studies 31 (3): 627–51.
Neumann, Iver B., and Ole Wæver, eds. 1997. The Future of International Relations: Masters in the Making? New international relations. London, New York: Routledge.
Onuf, N. 2013. World of our making: Rules and rule in social theory and international relations. The new international relations. Abingdon, Oxon. Routledge.
Schmidt, B. 1998. The Political Discourse of Anarchy: A Disciplinary History of International Relations: State University of New York Press.
Shapiro, M. 1990. “Strategic Discourse/Discursive Strategy: The Representation of "Security Policy" in the Video Age.” International Studies Quarterly 34 (3): 327–40. doi:10.2307/2600573.
Smith, S. 2013. “Introduction: Diversity and Disciplinarity in International Relations Theory.” In Dunne, kurki, and Smith 2013.
Smith, S, Ken Booth, and Marysia Zalewski, eds. 2008. International Theory: Positivism and Beyond. Cambridge: Cambridge University Press.
Steans, J. 2010. An Introduction to International Relations Theory: Perspectives and Themes. 3rd ed. / Jill Steans … [et al.]. Harlow: Longman.
Waever, O. 1997. “Figures of International Thought: Introducing Persons Instead of Paradigms.” In Neumann and Wæver 1997, 1–40.
Walker, R. J. 1989. “History and Structure in the Theory of International Relations.” Millennium-Journal of International Studies 18 (2): 163–83.
Walt, S. 1998. “International Relations: One World, Many Theories.” Foreign Policy 110: 29–35.
Weber, C. 2005. International relations theory: A critical introduction. 2nd ed. London: Routledge. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,324 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,813 |
||